กรุงเทพเป็นเมืองที่ปลอดภัยไหม เชื่อว่าถ้าได้ยินคำนี้ หลายคนอาจจะส่ายหน้ากันได้ง่าย ๆ เลยทีเดียว
แม้ว่าจะมีเสน่ห์มากน้อยขนาดไหน ก็ต้องยอมรับว่า ในแง่ของความปลอดภัย กรุงเทพมหานครไม่ได้เป็นเมืองที่คนคิดถึงกันซักเท่าไหร่เลยทีเดียว เพราะในแง่ความอันตราย ก็ลัดเลาะอยู่ในทุกอณูของชีวิตคนกรุงเทพ ในแบบที่ว่า ไม่รู้ว่าจะได้รับอันตรายไหน เมื่อไหร่
ความไม่ปลอดภัยของกรุงเทพมหานครสามารถพบได้ไม่ยาก เพียงแค่ก้าวเดินออกจากบ้าน เริ่มแค่เรื่องง่าย ๆ คือสุขอนามัย ใคร ๆ ก็ยอมรับว่าเมืองมหานครของพวกเรานั้นไม่ใช่เมืองที่สะอาดนัก
น้ำเสียล้นท่อระบายน้ำ ขยะกองสุมพะเนินตามถนน น้ำขังตามทางเท้า ร้านค้าข้างทางที่มักง่ายกำจัดของเสียลงท่อระบายน้ำ พอสะสมมาก ๆ ก็กลายเป็นสิ่งสกปรก เพาะเชื้อโรค เพาะสัตว์พาหะน้ำโรคอย่างหนู หรือที่คนขนลุกกันก็แมลงสาบ ทั้งหมดนั้นเห็นได้ทั่วทั้งเมืองกรุง เป็นภาพชินตามไปเสียแล้ว ไม่ว่าจะย่านหรูหราขนาดไหนก็พบได้ไปหมด
อันนี้แค่เรื่องแรก ที่ก็เป็นปัญหาต้นน้ำยันปลายน้ำ ตั้งแต่การบังคับใช้กฎหมายไปจนถึง “คนกรุงเทพ” เอง ที่มักง่าย
เรื่องต่อมาก็คงเป็นโครงสร้างพื้นฐานที่คนก็พูดกันไปเยอะแล้ว ไม่ว่าจะเป็นถนนหนทาง เสาไฟ สายไฟ สะพานลอย ทั้งหมดนั้นล้วนแล้วแต่นึกไม่ออกจริง ๆ ว่าจะหาความปลอดภัยขนาดไหน
ถนนกรุงเทพที่แย่แสนแย่ กลางเมืองยังเป็นหลุมเป็นบ่อได้ ไม่รู้ยางรถจะแตกเมื่อไหร่ จะเสียหลักพุ่งเข้าร้านแผงลอยริมถนนตอนไหนก็ไม่รู้ ขับ ๆ อยู่อะไรก็อาจจะหล่นใส่ได้อย่างที่เป็นข่าว นี่ยังรวมไปถึงการวางสายไฟ สายเคเบิลต่าง ๆ ที่พูดเลยว่า “ห่วยแตกมาก” ไม่รู้คิดอะไรกัน จะขาดยกยวงลงใส่แม่ค้าหมูปิ้งตรงป้ายรถเมล์วันไหนก็ไม่รู้ คนข้ามสะพานลอยจะสะดุดจนไฟดูดได้ทุกวินาที
มองไปทางไหนก็ละเหี่ยใจ
อีกอย่างที่อยากพูดถึงในแง่ความไม่ปลอดภัยของกรุงเทพ ก็คือคนกรุงเทพด้วยกันเองนี่แหละ ปัญหาอาชญากรรมในกรุงเทพไม่ได้มีน้อยเลย และอาจจะสูงขึ้นเรื่อย ๆ เสียด้วย แต่แน่ละ ขโมยขโจร วิ่งราวอะไรแบบนี้มันธรรมดาไปแล้ว มีอะไรน่ากลัวกว่านั้นเยอะมากแล้ว
ถ้าดูข่าวกันก็จะเห็นการใช้ความรุนแรง ต่อยตีทะเลาะวิวาทกันได้บ่อยขึ้นมากในกรุงเทพ นั่งกินดื่มสุขใจอยู่ก็เจอคนเอาปืนมาตบก็มี ค้าขายอยู่ดี ๆ มีมาเฟียมารื้อแผงซะงั้น เดิน ๆ อยู่อาจจะโดนหาเรื่องได้ง่าย ๆ ก็เป็นกันซะแบบนี้ ใช่ชีวิตกันแบบหวาดระแวงไปวัน ๆ ตำรวจที่พึ่งของประชาชนก็ พึ่งได้บ้างไม่ได้บ้าง
เอาง่าย ๆ แค่พี่วินมอไซต์ (บางคน ย้ำว่าบางคน บางแห่ง) ที่พร้อมเลือดร้อน เล่นงานไรเดอร์กลางวันแสก ๆ หรือข่มขู่ลูกค้าบ้าง ทำตัวเป็นนักเลงบ้าง อีแบบนี้ก็เห็นได้เป็นประจำวัน ที่ดี ๆ น่ารักก็มี แต่นี่ยกตัวอย่างที่ทุกคนน่าจะเห็นพ้องว่า ไอ้ที่น่ากลัวมันก็มากโขอยู่
จากทั้งหมดนั้น ที่พูดมา และไม่ได้พูดเพราะจะหมดหน้ากระดาษ คำถามคือ จะแก้ยังไง ซึ่งตอบกันได้แหละ ไม่ต้องพูดให้มากความ แต่จะแก้ได้ไหม เมื่อไหร่ คือคำถามตามต่อ
สุขอนามัยของกทม.จะทำยังไง จะบังคับใช้กฎหมายเข้มงวดขึ้นได้ไหม โครงสร้างพื้นฐานของกรุงเทพจะทำให้ปลอดภัยได้มากขึ้นหรือเปล่า ปัญหามาเฟีย ปัญหาคนวิ่งมาต่อยเราจะหมดลงไปได้เมื่อไหร่ วันไหนพวกทำตัวแบบนี้จะเข้าซังเตซักที
ก็ต้องฝากให้ผู้ที่เกี่ยวข้องช่วยพวกเราหน่อย และพวกเราเองก็ต้องช่วยกันผลักดันต่อไป
Comentários